agonia
francais

v3
 

Agonia.Net | Règles | Mission Contact | Inscris-toi
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Article Communautés Concours Essai Multimédia Personnelles Poèmes Presse Prose _QUOTE Scénario Spécial

Poezii Românesti - Romanian Poetry

poezii


 


Textes du même auteur


Traductions de ce texte
0

 Les commentaires des membres


print e-mail
Visualisations: 1747 .



Cáncer de mamas
poèmes [ ]
Sonetos encadenados

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
par [tonisan ]

2008-06-08  | [Ce texte devrait être lu en espanol]    | 



Descubriste ese bulto de tus senos
y te aterra saber de ese sarcoma;
lobulillos que gimen; ¡ya no es broma!:
te deshaces en llantos y venenos.

Multiplícanse células sin frenos
dañando la bondad de tu redoma;
rojez; que te estremece, cuando asoma
anunciando infortunios nada buenos.

Temerosa, dolida y asustada,
te deprime el futuro neblinoso.
Te entristece el posible desenlace

de tu vida sufrida y angustiada.
¿Aceptar un dolor tan oprobioso?:
-¡Es destino!, no importa lo que pase.

II

Si tan sólo te hubieran prevenido
y con tiempo te hubieses revisado,
ese quiste no habría generado
un sarcoma tan grueso y expandido.

Si tan sólo te hubieran advertido,
si con tiempo hubieses consultado,
ese grano pequeño y descuidado
no te habría; ambos pechos, invadido.

Has ajado una vida lastimada,
devastando el mañana de otra dama:
¡carcinoma asesino y criminal!

Derramando ponzoña envenenada;
amenazas postrarla en una cama
destilando despacio su final.

III

La metástasis cumple su promesa
y los ganglios; infiltra, sin piedad;
nadie osa ya fijarse en la verdad
mas las cartas ya están sobre la mesa.

Al fin; cáncer, entregas tu remesa
sin mostrar compasión ni caridad.
Santo Dios, es tan cruel la realidad
que depreda de tu alma nunca ilesa.

Plañidero desastre concerniente
a toda una familia destrozada
que soporta silente su dolor.

Queda apenas un último aliciente
y es mentirte, buscando la tonada
de alegría que cese tu terror.

IV

Tu familia acompaña tu gran pena,
tus amigos auguran sanación,
los doctores te ofrecen curación,
y aun así, nada de esto te serena.

Te percibes atada a una cadena:
Con químio, cirugía y radiación
destruyese tu noble ensoñación
y te arrastras; sumisa, a una condena.

Mas la muerte; acechando paso a paso,
te descubre optimista y melindrosa
y te impulsa; dolida, hasta su altar.

Vivirías aún, si; dado el caso,
te hubieras sometido (presurosa)
al examen periódico habitual.

Hagamos la grafía de las mamas
y el examen periódico habitual
pues el cáncer demacra nuestras damas
propinando pesares sin igual.

.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii La maison de la litérature poezii
poezii
poezii  Recherche  Agonia.Net  

La reproduction de tout text appartenant au portal sans notre permission est strictement interdite.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politique de publication et confidetialité

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites! .