agonia
romana

v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | Înscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Romnesti - Romanian Poetry

poezii


 


Texte de acelaşi autor


Traduceri ale acestui text
0

 Comentariile membrilor


print e-mail
Vizionări: 1778 .



Dosis para el alma maltrecha
personale [ ]

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de [Priscila ]

2008-06-02  | [Acest text ar trebui citit în espanol]    | 



“Mediante el esfuerzo, esmero y control
que el hombre sabio construya una isla para sí
que no pueda ser abrumada por las inundaciones”
Dhammapada

---

Caminaba envidiando. Caminaba anhelando ser de esos pocos que tienen las cosas claras, de esos que están seguros de lo que hacen, de esos que transmiten la verdad a diestra y siniestra sin importar los terceros. Caminaba perdiéndose entre las interrupciones de su conciencia y pensamientos contradictorios.. sin embargo, saboreaba el pensamiento que estar ahí, ahora y en esas circunstancias era producto de la casualidad, del azar.

Que delicia era poder eliminar las culpas de su mente, y rendirse.. dejarse llevar, y eligiendo abandonarse a la masa. Pero no.. una de esas interrupciones perversas le vino a la mente y sintiendo temor se quedó paralizado. Inmovilizado porque quizás en alguna noche .. de esas donde habitan nubes malditas.. tenues y de suave movimiento, estas trajeran de vuelta quien llegó a ser alguna vez y golpeando hábilmente .. el personaje le dejara el alma maltrecha. Maltrecha, pero.. viva.

En ese momento, el espíritu moribundo correría a ese territorio donde no era necesario ocultarse tras la popular máscara amistosa. Ese espacio que pocos conocen, y muchos quisieran estar. Ese lugar donde se apaciguan las penas y aflicciones con una dosis perfecta. Donde se ve el tiempo pasar y el espíritu con su compañía cómplice se llega a convencer de que todo va bien porque encontró un refugio para su vida.. o la convicción de que eso la vida misma.

.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!