agonia
romana

v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | Înscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Romnesti - Romanian Poetry

poezii


 


Texte de acelaşi autor


Traduceri ale acestui text
0

 Comentariile membrilor


print e-mail
Vizionări: 1474 .



T867 DESESPERACIÒN
poezie [ ]

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de [sacanueces ]

2007-06-27  | [Acest text ar trebui citit în espanol]    | 





"No se por qué, dedicado al poeta: Cesar León Vargas"


Con esta urgencia de llegar a ningún lado.
Con la noche que atropella sin tregua.
Con los bares al acecho de cualquier esquina.
Con la lengua torpe aún enredada en el vino.
Con los pies mareados de tanto recorrer prostíbulos.
Con la conciencia a media asta, la camisa afuera y los ojos desentendidos,
sobre esta mesa, lejos del chiquero, abro mi pecho y escribo.

Uno a uno caen los versos,
uno a uno, también, vuelan mis pájaros y los murciélagos tras tus ojos de disimulado cielo.
Uno a uno hago casi veinte poemas y otra canción no muy desesperada;
me siento Neruda, desnudo y con frío.

Pero te amo, y ese es el motivo.
Y de uno a uno paso los veinte
y más de cuatro canciones
y hasta un cuento escribo
y me siento ser un montón más de Nerudas,
algún Rubén Darío, casi Lima quintana tirando a un Benedetti revolucionario.

Al fin me pierdo entre los higos del paraíso,
beso tus senos
y sueño con la lujuria de tu sexo enloquecido,
amándote.

Me encuentra la madrugada con sus primeros gritos,
acurrucado en un rincón como deplorable miseria humana,
semidesnudo, vomitado, temblando de frío,
montones de papeles arrugados y desperdigados por el piso,
que por ahí se puede leer: “canción setenta y dos” o “poema noventa y nueve”;
con un despertador que a los alaridos me perfora la cabeza
para que vaya a la oficina de la biblioteca, a mi trabajo.

Recuerdo entonces: que es Martes, que se me hace tarde
y que alguna vez amé con la puta desesperación de un poeta.

.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!